Lang geleden

Hoi , 


Alweer een paar maandjes voorbij gevlogen. Wat gaat het snel! Eerst en vooral mijn excuses voor het stof op deze blog. Maar geen zorgen, dat kan snel weggeblazen worden! 
Wat is er ondertussen gebeurd? 
Wel, allereerst werd mijn beugel dus geplaatst op 10 juni. De avond voordien had ik mij tegoed gedaan aan een heerlijk broodje martino aangezien afbijten uit de boze ging zijn en de kleur van de saus misschien ging achterblijven op mijn doorzichtige slotjesbeugel. Het heeft gesmaakt!
Met (half)volle moed ging ik de volgende dag rond 14 uur naar de orthodont. 
Daar kreeg ik te horen dat hij eerst mijn onderkaak gaat beplakken met brackets en nog niet mijn bovenkaak! Hoera! Wat een leuk nieuws. "Maar waarom dan?" vroeg ik.
Blijkbaar wilt hij eerst kijken hoe de tanden van mijn onderkaak zich verzetten vooraleer hij de brackets op de tanden van mijn bovenkaak zet.
"Mij best"dacht ik. 
Maar wanneer zou ik dan mijn bovenste blokjesbeugel krijgen?
Dat wist hij nog niet zeker. De volgende afspraak zou pas 5 augustus zijn. Dan zouden er foto's worden gemaakt en aan de hand daarvan zal hij verder kunnen plannen. 
Dus ging ik in de stoel zitten en gaf de assistente mij een geruststellende glimlach.
De brackets plaatsen was geen enkel probleem. 
Eerst werd er een soort van lichthardende lijm op mijn tanden gedaan, bracket erop en met een UV licht werd dit uitgehard. De warmte hiervan voelde ik wel door mijn tanden. Terwijl kreeg ik een soort van stofzuiger in mijn hand voor mijn gezever op te zuigen ( want er wordt wat afgezeverd ! ) en ondertussen was het tijd voor de plaatsing van de draad. Deze laatste was minder leuk maar het ging nog wel. 
Voila, de onderste rij tanden was klaar en ik mocht na een uitgebreide uitleg over verzorging en een verboden lijst van dingen die ik niet mag eten/drinken, vertrekken.
Natuurlijk niet zonder te betalen, helaas pindakaas...

Meteen voelde ik al dat er iets veranderd was ( buiten natuurlijk het feit dat er een heel ijzerwerk in mijn mond zit ). Maar ook dat mijn kiezen niet meer zo op elkaar pasten als voordien.
De dagen die volgden werd dit gevoel alleen maar erger en dit is natuurlijk omdat mijn tanden al aan het verplaatsen zijn. Wat gaat dat snel! 
Ik had een klein beetje pijn. Maar niet zo dat ik er echt van wakker lag en pijnstillers moest nemen. 
Na een paar dagen was het al terug weggeëbd en werd ik stilaan gewoon aan het idee dat er voor een 2 tal jaar versiering in mijn mond zou zitten. 
Waar ik wel last van kreeg waren wondjes, de brackets en de uiteinden van de draad sneden namelijk in mijn tandvlees en wangen. Maar daar was al een geluk ook een oplossing voor, namelijk de was die ik mee had gekregen. Gewoon een beetje kneden, erop friemelen en klaar.

Veel dacht ik niet aan mijn mooie ijzeren versiering de voorbije weken. 

Tot vandaag, 5 augustus dus.
Vandaag moest ik terug naar de orthodont en ik dacht dat hij foto's ging nemen en me kon vertellen wanneer ik nu mijn bovenste beugel kreeg. 
Maar ik kreeg enkel een nieuwe draad. Wat overigens wel pijn deed! De oude eruit, de oude elastiekjes er uit , een nieuwe stevigere draad er in en elastiekjes er rond. Brrr!!
Na wat trekken en sleuren had ik een gloednieuwe draad maar niet zonder verpinken. 
De orthodont wist te vertellen dat hij eerst nog wou zien hoe mijn tanden zich positioneren. 
Dan had hij het ineens over een eventuele TPD, dit is een soort van schroef met vier uiteinden die wordt geplaatst in de bovenkaak en als het ware de kiezen naar buiten 'duwt'. 
Deze kaakverbreding in mijn bovenkaak zou misschien nodig zijn aangezien ik een kruisbeet heb en alles veel te smal is. 
Maar , het is allemaal nog niet zeker. Ik hoop alleszins van niet. 
Zo, dat was het dan. De volgende afspraak is 22 september pas.
Dan gaan ze brackets bijplaatsen op mijn achterste kiezen van mijn onderkaak. Daarna foto's en nieuwe afdrukken van de situatie.

Ik ben benieuwd. 


Tot binnenkort!

Het traject

En dan nu ! Het voorgestelde traject

De orthodont vertelde me dat het volgende gaat gebeuren : Een voorbehandeling , de operatie en een nabehandeling.
De voorbehandeling zou bestaan uit een blokjes beugel ... 'Shit' dacht ik, toch niet weer !? Hoewel ik nooit een blokjesbeugel heb gehad maar enkel die activator-blok in mijn mond, zag ik er toch ferm tegenop om weer met een ijzerwinkel rond te lopen op mijn volwassen leeftijd. 

'En hoelang dan?' vroeg ik.

"Anderhalf jaar voorbehandeling, dan operatie en daarna 6 maanden nabehandeling" zei hij. 

Zucht. Daar had ik helemaal niet op gehoopt. Stiekem had ik gehoopt dat ze meteen aan die operatie konden beginnen en dat het dat dan was.
Achja, wat zijn nu 2 jaar in een mensenleven dacht ik optimistisch.
En in deze moderne tijd hoef je hélemaal niet meer met een hopeloos fietsenrek in je mond rond te lopen maar zijn er meer esthetische oplossingen op de markt gebracht. De doorzichtige slotjesbeugel bijvoorbeeld. Deze is (bijna) onzichtbaar en werkt ( in tegenstelling tot veel misvattingen) even goed als een metalen slotjesbeugel.

Tijdens deze voorbehandeling zouden ze de tanden van mijn onderkaak en bovenkaak in een perfecte boog plaatsen zodat tijdens de operatie mijn boven en onderkaak perfect op elkaar passen.
Ook moet je weten, heb ik 'last' van een gummy smile ( veel tandvlees zichtbaar als ik lach ) . Deze zou ook ietsjes verminderen door de operatie. Dat is mooi meegenomen!
De slotjesbeugel zou er tijdens de operatie blijven opzitten en dienen als middel voor de finishing touch tijdens de nabehandeling.
Hij raadde mij nog wel een gesprek aan met de kaakchirurg. Deze bevestigde eigenlijk alles wat de orthodont had verteld en had er een goed oog in.
Nu krijg ik over 10 dagen mijn 'niet zo hopeloos' fietsenrek.

Aangezien ik ondertussen al wat opzoekingswerk heb gedaan weet ik dat ik na het plaatsen van mijn beugel niet alles meer kan eten wat mijn buikje begeert. Dus ben ik van plan om in de volgende 10 dagen ruimschoots afscheid te nemen van alle dingen die mijn keramische beugel kunnen verkleuren. ( Rode wijn, spaghettiesaus, kerriesaus, koffie, zwarte thee, rode biet,...)
Helaas pindakaas, maar al die lekkernij zal ik met mijn beugelbekkie toch moeten beperken tot het absolute minimum.

Tot over 10 dagen!

Hier nog enkele zéér flatterende foto's (!) ;)

Mijn gebit in vooraanzicht.
Hier zie je goed hoe de kiezen naar binnen staan
en er kleine diastemen zijn tussen mijn hoektanden en mijn fronttanden

Zijaanzicht : mijn overbeet is zichtbaar.

 

Zijaanzicht: mijn overbeet is zichtbaar en mijn hoektand
heeft geen contact met mijn ondertanden.

Het begin

Hallo ! 

Welkom op deze blog waar ik alle ervaringen wil neerschrijven van vóór, tijdens en na mijn kaakosteotomie.

Even een korte schets van mijn situatie: Al sinds jongs af heb ik een overbeet én een verkeerd slikpatroon. Deze overbeet is er gekomen door overmatig duimzuigen. Wat dus geresulteerd heeft in een verkeerde slikbeweging ( ik duw mijn tong tegen mijn voorste tanden tijdens het slikken ) en dus ook mijn tanden van mijn bovenkaak te ver over mijn tanden van mijn onderkaak staan.
De stand van mijn kaken zijn niet ideaal en mijn kiezen staan te ver naar binnen.

Dit hadden de orthodont en tandarts al op mijn vroegere leeftijd ondervonden en ik heb toen ook meteen een beugel ( van het activator type ) gekregen om de stand van mijn kaken tijdens de groei te verbeteren.

Na dit (helse!) traject van 1.5 jaar zei mijn orthodont dat de beste en blijvende oplossing toch een kaakoperatie zou zijn.
Nu moet je weten dat mijn toenmalige 14 jarige-ik héél erg schrok van deze conclusie! Ik vond het toen allemaal veel te drastisch en hélemaal niet nodig. Mijn ervaring met mijn Activator beugel was namelijk niet zo rooskleurig.
 
Ik heb dus resoluut nee gezegd en er jarenlang niet meer aan gedacht. Tot op een gegeven moment ik mezelf meer en meer begon te storen aan de werking van mijn gebit. Ik kreeg meer last van een 'klikkende' kaak tijdens het lachen, geeuwen of kauwen en mijn slikbeweging is nog steeds verkeerd. Mijn spieren in mijn onderkaak moeten ook teveel moeite doen om mijn lippen op elkaar te krijgen. Ook staan mijn kiezen nog naar binnen en daardoor heeft mijn tong te weinig ruimte en glipt deze soms stiekem naar buiten.

Uiteindelijk na veel wikken en wegen heb ik de knoop doorgehakt, terug contact opgenomen met mijn orthodont en hem verteld dat ik toch wil doorgaan met deze operatie. Deze had alle foto's en gegevens nog liggen van 12 jaar geleden! Een hele verrassing om mezelf zo terug te zien. Zo merkte ik pas dat de activator beugel wel degelijk zijn werk had gedaan. Dus dat was al niet voor niets geweest.

Meteen gehapt in een 'overheerlijke' pasta en röntgenfoto's genomen van mijn gebit. Als alles klaar was mocht ik terugkomen voor een bespreking van mijn traject. 

Toch wel spannend..

De Activator! Een functionele beugel die je dwingt om de stand van je kaken te veranderen